
سالیان سال است
ماه و سال آینده
می خواهم به وطن برگردم
به سوی سوسوی فانوس دیده ی تو
ماه و سال آینده
سال آینده
سال آینده.
این پای مرا بردارو ببر
به سرزمینی که از او دور مانده ام
در آن جا بگذار برود
این دست مرا بردارو ببر
به زادگاه ام که از او دور مانده ام
به آن درخت توت سه گانه برافراز
دستم را برافراز
تا پایم برود
من خودم می آیم.
حسین دانائی